To był dla niego najgorszy dzień w życiu. Stracił ukochaną żonę, która zmarła nagle i nieoczekiwanie. Czuł się zagubiony i samotny, nie wiedząc, jak sobie
03 lipca 2010, 8:45 Po porażce z Holandią na twarzach Brazylijczyków zagościły rozczarowanie i łzy. - To jeden z najgorszych dni w moim życiu - szlochał po meczu Kaka. Dodał również, że myśli o zakończeniu reprezentacyjnej kariery. Nie tak sobie Brazylijczycy wyobrażali zakończenie przygody z RPA. Przez bukmacherów widziani byli w roli wznoszących 11 lipca puchar. Tymczasem z Afryki wracają zaledwie po ćwierćfinale. - To jeden z najgorszych dni w moim życiu i bardzo trudny moment w mojej karierze - ocenił smutny Kaka. Pomocnik Realu Madryt dodał również, że na kolejnym mundialu, w 2014 roku w Brazylii, może już nie zagrać. Z kadrą "canarinhos" po przegranej 1:2 z Holandią pożegnał się również selekcjoner Brazylijczyków Carlos Dunga. - Nie zrealizowaliśmy naszego celu, jakim było wywalczenie mistrzostwa świata. Nie byliśmy przygotowani na porażkę - stwierdził. StłamszeniZupełnie inne humory mieli oczywiście Pomarańczowi. - Stłamsiliśmy Brazylijczyków, a nagrodą było zwycięstwo - cieszył się bohater piątkowego meczu Wesley Sneijder, który miał udział przy obu bramkach Holendrów. Holendrzy w półfinale zmierzą się z Urugwajem, który po rzutach karnych wygrał z Ghaną. zamknijKto zostanie mistrzem świata?Wyniki głosowaniaOddanych głosów: 34187twis//kdj Zobacz równieżLewandowskiego tłumaczą cytatem z Paulo CoelhoSmutne miny Polaków w Vojens. "Nie mogliśmy zrobić nic więcej" Polscy żużlowcy zajęli dopiero szóste miejsce w drużynowych mistrzostwach świata w duńskim Vojens. Faworytka Tour de France pokazała moc. Niewiadoma utrzymała miejsce na podium Pierwszy typowo górski odcinek tej edycji wyścigu odcisnął wyraźne piętno na klasyfikacji generalnej. Xavi nie panikuje w sprawie "Lewego". "Prędzej czy później to nastąpi" Trener piłkarzy Barcelony Xavi jest zadowolony z dotychczasowej postawy Polaka. Lewandowski uderza w Bayern: powiedziano wiele kłamstw na mój temat Polak w długim wywiadzie dla ESPN rozlicza się ze swoim byłym klubem. Chwalińska zatrzymana w deblu. Tytuł wciąż może trafić w polskie ręce Polska tenisistka w parze z Jesiką Maleckovą zakończyła udział w grze podwójnej na etapie półfinału. Ronaldo wraca. "Król wystąpi" Portugalczyk zapowiedział, że zagra w niedzielę. Lewandowski na najsłynniejszym placu w USA Barcelona czyni wszystko, by transfer Polaka okazał się nie tylko sportowym sukcesem. Pomagał uchodźcom z docenił kibica o wielkim sercu Paul Stratton został nagrodzony podczas towarzyskiego meczu z Dynamem Kijów. Reprezentantka Polski zagra w angielskiej elicie Nikola Karczewska została nową piłkarką angielskiego Tottenhamu Hotspur. W zeszłym sezonie 13-krotna reprezentantka Polski występowała we francuskim FC Fleury 91, z którym wywalczyła awans do najbliższej edycji Ligi Mistrzów. Świątek pokonana, ale Warszawie pożegnała ją owacje Polska liderka światowego rankingu odpadła w ćwierćfinale turnieju w Warszawie, ale kibice nie mają jej tego za złe. Świątek ma czas do namysłu. "Nie wiem, czy w przyszłym roku też tu zagram" Niespodziewanie szybko - tak z turnieju WTA w Warszawie odpadła Iga Świątek. Powalczą o tytuł u siebie. Kawa i Rosolska w finale turnieju w Warszawie W półfinale pokonały gruzińsko-szwajcarską parę Natela Dzalamidze - Viktorija Golubic. Spektakularna klęska drugiej rakiety świata. Tak Świątek nie dogoni Estonka Anett Kontaveit nie będzie miło wspominać piątkowego meczu z Rosjanką Anastasią Potapową.
NAJGORSZY DZIEŃ W ŻYCIU SZEFA. 1080p. Max Krason . 05:47. BLOK EKIPA (175), DZIEN MATKI. 1080p. Blok Ekipa . 10:13. Z Dvpy vs Stifler - kto jest mądrzejszy? 1080p.
Każdy z nas często tak mówi. Nie musi być to dzień, kiedy oblewamy jakiś ważny egzamin, wyrzucają nas z pracy, tracimy majątek czy umiera bliska nam osoba. Może to być po prostu ciężki dzień z bólem głowy, gdy ucieka nam autobus i musimy iść w deszczu, a później okazuje się, że musimy pokonać tę drogę jeszcze raz, gdyż zapomnieliśmy dokumentów lub co gorsza zgubiliśmy je. Co osoba, to inna sytuacja i inne problemy. Jednak zastanawiające jest, ile takich dni mamy w ciągu naszych lat na ziemi. Raczej nie znajdą się osoby, które przeżywają takie chwile codziennie. Kilka razy w roku? Z tym mogę się zgodzić. Bardziej zastanawiające jest, że z tych wszystkich złych chwil pamiętamy zaledwie dwie czy trzy prawdziwe kiepskie zdarzenia. Myśląc teraz o moich najgorszych dniach, będę mogła wymienić też kilka takich sytuacji. Mogłabym przypomnieć sobie, jak w podstawówce dostałam najgorszą ocenę z całej klasy, a później z tego powodu pomyliłam się na apelu i praktycznie spaliłam się ze wstydu. Patrząc teraz, z perspektywy czasu na tamto zdarzenie, nie uważam, że było, aż tak strasznie. Może w tamtym momencie było, lecz później przyszły jeszcze gorsze dni, które przyćmiły tamto wydarzenie. O tych dawnych dniach zapominamy zostawiając sobie w pamięci ten jeden czy dwa wyjątkowe. Prawdziwe złe dni. Reszta tak naprawdę była do zniesienia. Po latach uświadamiamy sobie, że nasz najgorszy dzień, tak naprawdę nie musi być najgorszy. Jutro może być jeszcze gorszy, straszniejszy. Wiemy dobrze, że nigdy nie możemy być pewni, kiedy nastąpi. Dlatego zwracam się do wszystkich nastolatków, którzy uważają, że mają najgorsze życie na świecie, by pamiętali, że kiedyś będą się z tego śmiali. Prawdziwe kiepskie dni mają jeszcze przed sobą, bo nikt nie ma szczęśliwego życia przez cały czas jego trwania. Ciesz się tym, co masz. Każdy dzień może być twoim najlepszym. Nie ma w nim czasie, by się zastawiać, czy jutro będzie lepiej. Dzisiaj może lepiej. Złe dni zdarzają się, po to są, ale są po to by je przetrwać, żyć dalej. Nie nazywajmy najdrobniejszego niepowodzenia naszym najgorszym dniem. Nazywajmy najmniejszą radość najlepszym dniem w naszym życiu.
Najgorszy dzień w życiu Ewa na swoją świadkową wybrała najlepszą przyjaciółkę, która była dla niej jak siostra. Nie wyobrażała sobie, żeby Kariny zabrakło u jej boku, kiedy będzie wychodziła za Mateusza.
3-latek zaginął w sobotę 19 września. Funkcjonariusze rozpoczęli sprawdzanie buszu, w kierunku którego miał się udać chłopiec. Policjanci poruszali się konno i pieszo, wykorzystano również samolot i psy tropiące. W poszukiwaniach dziecka uczestniczyli także ojciec i dziadek chłopca. Chłopiec przetrwał sam w buszu. W jakim był stanie?Jimmy O'Reilly został odnaleziony przez dziadka i ojca około 12 godzin od wyjścia z domu. Jak podaje "The Guardian", chłopiec ukrywał się w gęstych zaroślach. Był zmarznięty i przemoczony, jednak na jego ciele nie znaleziono żadnych obrażeń. To był najgorszy dzień w moim życiu. (Jimmy O'Reilly – przyp. red.) był zdecydowanie zmarznięty, przestraszony i głodny. To było smutne, widzieć go w takim stanie. Ale w zasadzie wyszedł z tego bez zadrapania – opowiedział w wywiadzie dla "The Guardian" Chris O'Reilly, ojciec Jimmy'ego. Michelle Buckley, matka chłopca, przyznała, że bała się o jego życie. Jej strach wzrósł, gdy zaczęło się już ściemniać. Kobieta obawiała się, że Jimmy – ubrany tylko w cienką piżamę – nie przetrwa w złych warunkach atmosferycznych. Przeczytaj także:
Przed nami emisja finałowego odcinka "Power Couple". W show pozostały cztery pary, które będą walczyły o wygraną. W Dzień Dobry TVN dwie z nich, czyli Aleksandra Szettel-Gruszka i Piotr Gruszka oraz Katarzyna Pakosińska-Basilaszwili i Irakli Basilaszwili, opowiedzieli o swoich zmaganiach w programie. Gwiazdy. "Power Couple".
Wiedziałam, że kiedyś nadejdzie i oczywiście nadszedł. Dokładnie tak jak myślałam – zupełnie niespodziewanie, niczym grom z jasnego nieba. Wiedziałam od razu, jak tylko ją zobaczyłam. To chyba jednak jest ten instynkt matki. Nie potrafiła i chyba nawet nie chciała (na szczęście!) tego ukryć. Wiedziałam, że spotkało ją coś przykrego, że ktoś ją skrzywdził i że to wszystko się w niej teraz gotuje, a ona tak bardzo stara się udowodnić, że już nie jest małą dziewczynką więc mruga z prędkością światła, trzepocze tymi swoimi rzęsami, żeby tylko zatrzymać potok łez. I trzymała się dzielnie muszę przyznać. Długo starała się zachować twarz i dopiero w windzie zaczęła powoli pękać, a kiedy przekroczyłyśmy próg naszego mieszkania już zupełnie nie była w stanie powstrzymać morza łez. Przytuliłam ją mocno, aż poczułam jak wali jej serce. Wtedy zryczana wydusiła z siebie, że jej rysunek nie zwyciężył w konkursie, a ulubiona koleżanka nie chciała się z nią bawić i że to był jej najgorszy dzień w życiu! Z jednej strony było mi przykro. Czułam wręcz jakąś wściekłość wewnętrzą, bunt nawet jakiś, że jak to, ja jej nie mogę ochronić przed całym złem tego świata? – skandal, ale z drugiej strony paradoksalnie szczerze się cieszyłam. Nie zasłużyłam jednak na miano matki wyrodnej, więc wstrzymajcie konie, nie cieszyłam się przecież z tego, że ona przeżywa te swoje tragedie, może faktycznie trochę za mocno i za bardzo. Cieszyłam się, że mogę być z nią tu i teraz, że nie musi tych swoich pierwszych smutków przeżywać sama, albo z kimś przy kim wstydzić się będzie rozpłakać. Poczułam ulgę, że tak się złożyło, że jestem na miejscu od razu, nie za godzinę, za dwie, weczorem, po jakimś zebraniu, albo zawalona papierzyskami i w kompletnym niedoczasie. Jestem tu i teraz na wyciągnięcie ręki, w sumie trochę jak plaster. Słabe porównanie, ale takie mi teraz przychodzi do głowy. Może i nie uleczę ran, ale przynajmniej – na co po cichu liczę – zatamuję największe krwawienie. Po to jestem. Tu i teraz. Takie przykrości spotkają ją jeszcze wiele razy. Nieraz przyjdzie jej przeżywać najgorszy dzień w życiu i radzić sobie z żalem i smutkiem. Chciałabym ją na to przygotować – wiadomo, sprawić, żeby potrafiła sobie w takich chwilach radzić ze sobą i ze swoimi emocjami. Tylko jak to zrobić, skoro sama nie do końca to potrafię i nie zawsze sobie z tym radzę? Mam nadzieję, że wystarczy moje wsparcie w takich chwilach i takie ludzkie pocieszenie po prostu. Wierzę, że skoro nie nabijam się z jej dziecięcych problemów i nie bagatelizuję tych wczesnoszkolnych dramatów, jednocześnie nie roztkliwiając się nad nią za bardzo, to zbuduję w niej fundament poczucia własnej wartości i zamiast zapatrzonej w siebie, próżnej laski, wyrośnie z niej kobieta, która nigdy nie będzie miała wątpliwości, że jej uczucia są ważne. Bardzo ważne.
Tłumaczenia w kontekście hasła "dzień w życiu" z polskiego na angielski od Reverso Context: dzień w moim życiu Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Koniugacja Documents Słownik Collaborative Dictionary Gramatyka Expressio Reverso Corporate
Najlepsza odpowiedź Pamiętałem jeden incydent, który, jeśli nie najgorszy, był tak naprawdę jednym z gorszych dni. Kiedy wydawało się, że całe piekło się rozpętało. Gdybym mógł wyrazić … To był 23 maja. Koniec maja to najgorętszy czas w Indiach, kiedy cały subkontynent płonie jak piekło pod palącym, gorącym i lśniącym słońcem. Loo wiatry wieją z kurzem, jakby mogły wyssać ostatnie ślady wilgoci pozostawionej w ciele. Wszystkie formy życia pragną deszczy monsunowych, do których wciąż jest co najmniej dobre 10-15 dni. Tak więc przy takiej pogodzie byłem zobowiązany do wzięcia udziału w wywiadzie SSB w Vizag (Andhra Pradesh). Dla tych, którzy nie wiedzą, że jest to pięciodniowa ocena wstępu na oficerów do sił obronnych Indian. To było tak, jakby wszystkich siedmiu bogów chciało mnie nauczyć tego dnia, więc nieszczęście zaczęło się od samego ranka. Zanim straciłem przytomność, tuż po wstaniu z łóżka, przypadkowo skręciłem nogę i dostałem lekkiego skręcenia. Wydawało się to łagodne i ponieważ była to moja ostatnia próba SSB, więc noga nie mogła mnie w żaden sposób powstrzymać. odliczał 4 nad ranem i ku mojemu całkowitemu zdziwieniu krany były wyschnięte, silnik społeczny zrezygnował zeszłej nocy, a mówię, że rzadko się to zdarza, powiedzmy raz na 2-3 lata. Jakoś się udało. Musiałem złapać pociąg o 8: 30 rano z Delhi, które jest 80 km od mojego rodzinnego miasta Meerut (UP). Teraz mój kuzyn miał mnie wysadzić na stacji kolejowej (NZM). Planowaliśmy więc opuścić dom o 5:30, ponieważ trzy godziny były więcej niż wystarczające, biorąc pod uwagę niewielki ruch w godzinach porannych. Ale kiedy jakimś cudem udało nam się wyjść, zegary pokazywały 6. Wszystko wydawało się w porządku – ruch znikomy, byliśmy jadąc z dużą prędkością byłem spokojny i zacząłem rozmyślać nad widokiem na morze, centrum SSB i wszystko inne. Teraz powinienem był zrozumieć, że to była cisza przed burzą. Po 30 minutach i 25 km od mojego kuzyna zdaje sobie sprawę, że sam zapomniał o telefonie w domu! (Proszę o jego komórkę, żeby sprawdzić wiadomości). Teraz był to horror, ponieważ bardzo potrzebował telefonu, więc natychmiast kieruje samochód o 180 stopni do tyłu. Teraz cały ten odcinek trwał godzinę, ao 7:10 byliśmy już tylko na obrzeżach Meerut. Teraz mogliśmy dostrzec zmarszczki zmęczenia na swoich twarzach, a samochód z pewnością wydawał się cieplejszy i niewygodny, mimo że klimatyzacja była najlepsza. Teraz oboje byliśmy na krawędzi, ponieważ zdawaliśmy sobie sprawę z notorycznego porannego ruchu pracowników biur w Delhi i Gaziabadzie. Więc z pewnością jechał trochę szybciej niż zwykle. I oboje milczeliśmy, gdy wydarzył się makabryczny incydent: dziewczyna na activa pojawiła się znikąd tuż przed nami. Teraz kuzyn naciska hamulce tak mocno, jak tylko mógł; Słyszałem pisk opon i spalanie gumy. Ale dzięki Bogu, samochód uderzył ją od tyłu, z tak łagodnym uderzeniem, że tylko trochę ją wytrącił z równowagi. Szybko odzyskała równowagę, tylko po to, by zacząć wykrzykiwać na nas inwektywy, nawet nie zdając sobie sprawy, że powinna była przeskanować nadjeżdżające pojazdy, zanim spróbowała się połączyć. Ponieważ żadna szkoda nie została wyrządzona, a my się spóźnialiśmy, błagałem kuzyna, żeby ciągnął dalej. Ale to były naprawdę przerażające chwile, ponieważ wyobrażam sobie, co mogło się stać z tą dziewczyną, której nie udało mi się zdobyć na SSB. To było tak przerażające, że słyszałem bicie mojego serca, jakby dźwięk dochodził z radia samochodu. Ale pociąg dostaliśmy na kilka minut przed planowanym odjazdem. Teraz, kiedy pociąg opuścił peron, pomyślałem – huh, co za koszmarny poranek !, ale dzięki Bogu, że wsiadłem do pociągu. Nieustanny dzień trwa … W ciągu kilku minut od uspokojenia jestem całkowicie zaskoczony, że nie znajduję mojej małej torby z książkami, notatkami i czasopisma. Byłem zdruzgotany, oddzielanie książek od zapalonego czytelnika jest jak wyjmowanie ryby z wody. W tamtych czasach smartfon nie pochłonął indyjskich mas jak teraz, a niewiele angielskich czasopism było dostępnych na małych dworcach kolejowych i Czytałem dziś takie książki jak Indie, Outlook. Teraz kolejna klątwa, współpasażerowie! Była to rodzina marwarisów z wiejskiego Radżastanu, w której znajdowało się 5-6 dzieci. Teraz, szczerze mówiąc, nie uważam dzieci za urocze, a one były tak niesforne i źle wychowane. Myślę, że nawet najbardziej cierpliwy i spokojny facet będzie z nich walił w ciągu kilku minut, dosłownie były takie irytujące. Wiem, że są w powijakach, ale przekroczyli jakiekolwiek maniery. A do tego ich niegrzeczna matka pieściła ich tak, jakby jakiś anioł zrzucił je prosto z nieba, te małe przerażające potwory. Pluli na pociąg. ” na podłodze, bawiąc się moimi rzeczami, jeden z nich przemoczył moje minuty przed zakupem książki GK w ich śmierdzącego oleju i potem było to nieczytelne. W międzyczasie zacząłem dostrzegać, że jest nieznośnie gorąco, wejść do MP, teraz, kiedy było lato w szczytowym okresie, było to oczywiste, ale było to naprawdę poza tym, co sobie zatrzymał się na 2 godziny na odległej i opustoszałej stacji, która nie miała nawet peronu, nie mówiąc już o ludzkości. Było to spowodowane spaleniem kabiny w Itarasi i wyrzuceniem całego ruchu na południe. wyskoczył z szyn i został przekierowany. Teraz nadchodzi najbardziej wstrząsający, który był jak uderzenie pioruna. Otwieram domowe jedzenie, aby znaleźć pierwszą paczkę zawierającą gorzką tykwę. Teraz wściekałem się, jak moja mama może zrób mi to (później wyjaśnia, że było to jedyne warzywo, które mogło znieść ciężar tak dużego ciepła). Potem jakoś zebrałem się w garść, by otworzyć drugi pojemnik i odetchnąłem z ulgą, aby znaleźć biszkopty. Pierwszy kęs i pomyślałem WTF, miał 2-3 razy więcej soli, zupełnie nie do zjedzenia. Więc godzinę później ledwo siedzę na górnej koi (ponieważ dolna koja należała do tej pani i przegoniła mnie, ponieważ ona chciałem spać), z głową owiniętą mokrym ręcznikiem, bez książek, bez sygnałów, bez jedzenia, nic tylko th Potworne ciepło promieniujące z dachu pociągu. Upał mógł nawet wysuszyć kości. Temperatura tego dnia wynosiła 47 ° C. Jakoś zapadłem w drzemkę i po 15 minutach obudziłem się z całkowicie przemoczonym T-shirtem i oczami czerwonymi jak aktywny wulkan i wypływająca z niego lawa. Następny dzień był jeszcze trudniejszy, ponieważ pociąg wjechał na wilgotny teren, a ja nigdy wcześniej nie byłem w nadmorskim miejscu. Jakoś to wszystko się skończyło. Odpowiedź Więc mój tata był w icu, a ja właśnie jechałem do domu na rowerze po tym, jak mama przyszła się nim opiekować. dalszy obrót wydarzeń mnie zaszokował Nagle w motocyklu zabrakło benzyny Czułem się jak ok, jestem 5 km od domu i 3 km od dystrybutora w przeciwnym kierunku, po prostu hv, aby popchnąć go trzy kilometry do pompy benzynowej Mój rower był ciężki Poszedłem do pompy benzynowej i zdałem sobie sprawę, że nie mam pieniędzy. Mimo to oni znał mnie, więc pomyślałem, że zapłacę im później, ale okazało się, że nie było benzyny, pompa była zamknięta Teraz do domu było 8 km Więc zacząłem pchać. A mój pantofelek się zepsuł. Kilka metrów później pękł mi drugi pantofel Nie widziałem samochodu ani roweru, zacząłem pchać rower boso Zaczęło mocno padać, nie miałem płaszcza przeciwdeszczowego. były drzewa Więc zdecydowałem się kontynuować,. Zdecydowałem się pójść na skróty, zapytałem mężczyznę o drogę i okazało się, że ostatni kilometr to ogromna wspinaczka na wzgórze Jakoś dotarłem do domu, spojrzałem w moim telefonie komórkowym poziom naładowania baterii wynosił 2\%. Otworzyłem drzwi, myślę, że go naładuję, zgadnij, co Prąd się wyłączył Poszedłem wziąć wodę z lodówki i znalazłem na zewnątrz nie było wody., zapomnieliśmy ją napełnić Wróciłem, aby poszukać pomocy, tylko po to, aby dowiedzieć się, że z mojego roweru wycieka olej Przyszedł prąd, byłem szczęśliwy i pospieszyłem w stronę ładowarki i cholera zapomniałem o niej w torebce mamy w szpitalu Poszedłem do sklepu przed telefonem i nie miał równowagi Zadzwoniłem do znajomego z pobliskiej z prośbą o pomoc i obaj jedziemy na jego łyżce w kierunku szpitala, a jego łyżka zamknęła się w środek Zaczęło mocno padać Chciał zadzwonić do swojego przyjaciela, a jego telefon nie miał równowagi, W jakiś sposób udało mu się zatrzymać mężczyznę i mojego przyjaciela dostałem benzynę Przyszedłem do szpitala i poprosiłem mamę o torebkę, a ona powiedziała, że zapomniała o niej do domu i dzwoniła po nią Mam trochę pieniędzy, aby wrócić do domu i rykszami przebić opony , wsadził mnie do innej rikszy Wróciłem do domu poślizgnięty na schodach Wziął torebkę, w międzyczasie mój przyjaciel przyniósł butelkę benzyny Włożyłem pertol mój rower i pospieszyłem do szpitala Wracając rower znowu się zatrzymuje, zgadnij co. Wyciek nie był olejem. To była benzyna Deszcz znowu zaczyna się Wydałem z siebie wielki krzyk i przez godzinę siedzę w drodze Zadzwoniłem do przyjaciela o pomoc Wróciłem do domu i spałem przez dwie godziny Do dziś nie wiem, co się stało z moim losem lub szczęściem tamtego dnia, ale to było najgorsze
. 191 466 615 315 111 328 17 505
najgorszy dzień w życiu