Tak. Jak już wcześniej wspomniano dna moczanowa inaczej nazywana jest artretyzmem lub podagrą, ale w stosunku do tej przypadłości funkcjonują również nazwy takie jak pedogra, skaza moczanowa. Dna moczanowa – jakie są objawy? Objawy dny moczanowej prawie zawsze pojawiają się w sposób nagły i często dają o sobie znać w porze nocnej. Zapalenie stawów to grupa chorób, w przebiegu których dochodzi do uszkodzenia, zniekształcenia i ograniczenia ruchomości stawów. Dają one charakterystyczne objawy, takie jak ból, obrzęk i sztywność stawów. W większości przypadków mają podobne przyczyny i sposób leczenia. Istnieje ponad 100 rodzajów zapalenia stawów, jednak najczęściej rozpoznaje się kilka z nich. Sprawdź, jakie są rodzaje zapalenia stawów. ZAPALENIE STAWÓW - przyczyny, rodzaje, objawy i leczenie Zapalenie stawów to grupa chorób, w przebiegu których dochodzi do stanu zapalnego chrząstki stawowej, a w konsekwencji do jej uszkodzenia, zniekształcenia i ograniczenia ruchomości. Charakterystycznymi objawami zapalenia stawów są ból, obrzęk i sztywność (zwłaszcza poranna) stawów, a także poszerzenie ich obrysów. Skóra nad chorym stawem zwykle jest zaczerwieniona, ale może być nieco cieplejsza. Poza tym w przebiegu zapalenia stawów może dojść do zajęcia także innych narządów. Istnieje ponad 100 rodzajów zapalenia stawów, jednak najczęściej występuje tylko kilka typów. Ich przyczyny nie są do końca poznane. Przypuszcza się, że większość z nich to choroby autoimmunologiczne, czyli takie, które są wynikiem autoagresji organizmu. 1. Choroba zwyrodnieniowa stawów (osteoartroza) Choroba zwyrodnieniowa stawów należy do grupy 10 chorób powodujących najcięższe kalectwo na świecie. Wg The Arthritis Foundation, choroba zwyrodnieniowa stawów jest najpopularniejszym typem zapalenia stawów. Tylko w Stanach Zjednoczonych zmaga się z nią 27 milionów osób. W Polsce jest to 8 milionów pacjentów. Przyczyną choroby zwyrodnieniowej stawów jest zaburzenie jakości i ilości chrząstki stawowej. Jej pierwsze objawy pojawiają się zwykle pomiędzy 40. a 60. rokiem życia. 2. Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) Drugi najpopularniejszy rodzaj zapalenia stawów. Wg The Arthritis Foundation, z reumatoidalnym zapaleniem stawów zmaga się miliona dorosłych. Można przyjąć, że w Polsce ok 200 tys. osób choruje na RZS. Choroba pojawia się pomiędzy 40. a 55. rokiem życia, znacznie częściej u kobiet. Przyczyny choroby nie są znane. Przypuszcza się, że jest wynikiem autoagresji organizmu. Nie bez znaczenia się także czynniki genetyczne. Poza typowymi obajwami zapalenia stawów pojawia się jeszcze jeden - nad stawami, najczęściej w okolicach łokci, mogą pojawić się guzki podskórne, tzw. guzki reumatoidalne. 3. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów To zapalenia stawów, które pojawia się przed 16. rokiem życia i utrzymując się przez 6 tygodni i dłużej. Jest uważane za najczęstszą z zapalnych chorób reumatycznych wieku rozwojowego. W przypadku MIZS dochodzi do uszkodzeń nie tylko stawów, lecz także kości, mięśni, skóry, ścięgien, ale także oczu, naczyń, płuc, serca, przewodu pokarmowego. Może dojść do zaburzeń wzrastania całego organizmu, czyli niskorosłości, jak również do zahamowania lub przyspieszania wzrastania poszczególnych kości. 4. Spondyloartropatie (SpA) Spondyloartropatie to zapalenia stawów z zajęciem stawów kręgosłupa, których charakterystycznym objawem są bóle kręgosłupa/ pleców. Ból ten może pojawiać się nocy (z poprawą po wstaniu z łóżka) lub w ciągu dnia (poprawa po ćwiczeniach). Charakterystyczny jest brak poprawy po odpoczynku. Choroba najczęściej pojawia się po 40. roku życia. Do spondyloartropatii zalicza się: zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) reaktywne zapalenie stawów zapalenie stawów towarzyszące zapalnym nieswoistym chorobom jelit – chorobie Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejącemu zapaleniu jelita grubego 5. Toczeń rumieniowaty układowy Toczeń rumieniowaty układowy (SLE) jest układową zapalną chorobą tkanki łącznej, której przyczyny są nieznane. W przebiegu choroby dochodzi do uszkodzenia wielu narządów i tkanek, w tym skóry, stawów, nerek, układu sercowo-naczyniowego, ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Inne rodzaje zapalenia stawów to twardzina układowa i fibromialgia. 6. Dna moczanowa (artretyzm, skaza moczanowa, podagra) Dna moczanowa to choroba, której charakterystycznym objawem jest pogrubienie stawu dużego palca u nogi i ograniczeniem jego ruchów. Przyczyną choroby jest nadmiar kwasu moczowego w płynie stawowym. 7. Zapalenie stawów związanie z infekcją Zapalenie stawów może być powikłaniem po przebytej infekcji. Najczęściej jest to choroba z Lyme (borelioza) i gorączka reumatyczna (najczęściej jest powikłaniem po anginie) Dziennikarka specjalizująca się w tematyce zdrowotnej, a zwłaszcza obszarach medycyny, ochrony zdrowia i zdrowego odżywiania. Autorka newsów, poradników, wywiadów z ekspertami i relacji. Uczestniczka największej Ogólnopolskiej Konferencji Medycznej "Polka w Europie", organizowanej przez Stowarzyszenie "Dziennikarze dla Zdrowia", a także specjalistycznych warsztatów i seminariów dla dziennikarzy realizowanych przez Stowarzyszenie. dna moczanowa; łuszczycowe zapalenie stawów; reumatoidalne zapalenie stawów; choroba de Quervaina – zapalenie pochewki ścięgna i stawu podstawy kciuka. Zwykle rozwija się przez monotonne powtarzanie tych samych czynności oraz nadmierne obciążenia, ale może też pojawić się w wyniku urazu czy RZS; zespół Volkmanna. Łuszczycowe zapalenie stawów zalicza się do chorób z autoagresji, czyli autoimmunologicznych. W ich przebiegu układ odpornościowy wytwarza przeciwciała skierowane przeciw własnym tkankom, co wywołuje chroniczne stany zapalne będące źródłem poważnych problemów zdrowotnych. Na rozwój tych chorób, także łuszczycy stawowej, mają wpływ zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Trudna sprawa, ale czy beznadziejna? Zdrowe zakupy Spis treści W przypadku Williama, który został przyjęty do szpitala kilkanaście dni przed 54. urodzinami, ustalenie, co jest przyczyną choroby, nie było łatwe1. Na łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS), nazywane również łuszczycą stawową, zapadł kilka lat temu i mimo intensywnej terapii farmakologicznej, objawy choroby ostatnio bardzo się zaostrzyły. Na stawach palców, kolanach i za uszami pojawiły się zmiany skórne. Mężczyzna uskarżał się ponadto na silne bóle i obrzęk wszystkich stawów oraz tak duże trudności z poruszaniem się, zwłaszcza rano, że musiał korzystać z laski. Pod kolanami powstały wypełnione płynem tzw. torbiele Bakera. Ich obecność wskazuje na uszkodzenie stawu kolanowego. Wywiad wykazał, że liczne choroby prześladowały również jego najbliższą rodzinę: u matki stwierdzono niewydolność serca, reumatoidalne zapalenie stawów i schizofrenię, ojciec zmarł na raka, a u rodzeństwa (dwóch braci i siostra) zdiagnozowano zapalenie stawów, zapalenie jelita grubego i chorobę dwubiegunową, charakteryzująca się naprzemiennym występowaniem depresji i manii. Poważne choroby nie ominęły też dzieci Williama. Syn cierpiał na schizofrenię, a córka na ADHD. U Williama stwierdzono zaś współistnienie łuszczycy, refluksu, aft, zapalenia brzegów powiek, chronicznych zaparć, migreny i depresji. Mężczyzna uskarżał się ponadto na nadwrażliwość na hałas i niektóre zapachy, np. intensywnych perfum i spalin samochodowych. Był człowiekiem zapracowanym, nie miał czasu ani na zajmowanie się dietą, ani na relaks. Podstawowe zalecenia w łuszczycowym zapaleniu stawów Badania laboratoryjne wykazały wysoki poziom specyficznych przeciwciał IgG, obecność markerów stanu zapalnego, hipowitaminozę D (niedobór tej witaminy), niski poziom magnezu w krwinkach, obecność rtęci w osoczu, wysokie stężenie kwasu arachidonowego i grzybicę przewodu pokarmowego. Obecność przeciwciał z klasy IgG świadczyła o wystąpieniu uczulenia na pewne składniki diety. Okazało się, że było ich niemało! Od wywołujących najsilniejszą reakcję alergiczną drożdży, jaj, pszenicy i mleka, poprzez paprykę chili, migdały i małże, po ziemniaki, ser, fasolę, pomidory i ananasy. Williamowi zalecono w związku z tym zmianę diety, z której miał wyeliminować wszystkie alergizujące produkty. Doradzono mu też unikanie alkoholu i kofeiny. Alarmujący poziom rtęci dał się łatwo wytłumaczyć - pacjent miał wiele plomb amalgamatowych, które od dawna uwalniały do organizmu dawki tego metalu. Ze względu na grzybicę przewodu pokarmowego mężczyzna miał przyjmować przez 30 dni fluconazol, środek przeciwgrzybiczy, a w celu przywrócenia normalnej flory jelitowej i odbudowy błony śluzowej jelit - probiotyki. Zastosowano ponadto suplementację witaminą D (w dawce 5000 dziennie), multiwitaminami, mikroelementami (z wyjątkiem żelaza), aminokwasami, takimi jak tauryna, glicyna, N-acetylocysteina i metionina, oraz kwasami tłuszczowymi omega-3, konkretnie DHA i EPA (niedobór kwasu DHA przyczynia się do rozwoju chorób układu odpornościowego i zmniejszenia stężenia serotoniny w mózgu, co prowadzi do depresji, czemu przeciwdziała suplementacja kwasem EPA). Pacjent już wcześniej oddawał się medytacji, lekarze zasugerowali więc, by z niej nie rezygnował. Po 5 miesiącach terapii łuszczycowego zapalenia stawów Na umówioną wizytę William przybył punktualnie i w świetnym nastroju. Już od progu poinformował, że nie pamięta, aby w ciągu ostatnich kilku lat kiedykolwiek czuł się lepiej niż teraz. Bóle prawie zniknęły, laska poszła w kąt. Mógł obecnie całkiem szybko pokonywać schody i nie utykał. Dłonie, wcześniej opuchnięte i z przykurczami, powróciły do normalnego wyglądu i sprawności. Nie cierpiał już na refluks i migreny. Mężczyzna zaniechał przyjmowania niesterydowych leków przeciwzapalnych, a dawkę immunosupresyjnego metotreksatu udało się zmniejszyć z 15 do 5 mg tygodniowo. W dalszym ciągu był bardzo zapracowany, poświęcał na pracę nawet 80 godzin tygodniowo, ale trzymał się zaleconej diety, znajdował też czas na regularną medytację. Jak sam stwierdził, jego życie zaczęło się na nowo. Pokonać łuszczycowe zapalenie stawów naturalnie, czyli jak? Badania nad terapiami łuszczycy stawowej są kontynuowane, niestety z różnym skutkiem. Niewątpliwie lekiem o najlepiej udokumentowanej skuteczności jest stosowany od 1951 r. metotreksat. Nowa metoda leczenia łuszczycy stawowej to pozaustrojowa folocliemoterapia, która polega na pozaustrojowym naświetlaniu promieniami UVA wyizolowanych limfocytów chorego, zmieszanych z odpowiednią ilością jego plazmy zawierającej podany dwie godziny wcześniej psoralen. Limfocyty naświetla się UVA przez 4-5 godzin, po czym przetacza je z powrotem choremu. Przeszkodą w upowszechnieniu tego sposobu leczenia jest konieczność posiadania specjalistycznej aparatury do zabiegów2. Historia Williama pokazuje jednak, że zadowalające rezultaty może przynieść również zmiana trybu życia i zwrócenie się ku metodom naturalnym. Niestety, chociaż wielu pacjentów zapewnia, że ulgę w chorobie przynoszą im zioła, ćwiczenia i medytacja, to jednak poza sporadycznie pojawiającymi się doniesieniami nie dysponujemy naukowo potwierdzonymi danymi na temat skuteczności tych metod. Istnieją jednak sposoby łagodzenia objawów łuszczycowego zapalenia stawów, które można uznać za bezpieczne. Zaleca się np. wykorzystywanie określonych produktów powodujących złagodzenie dolegliwości. Nie zmienia to faktu, że ze względu na możliwe interakcje z preparatami farmakologicznymi przed ich zastosowaniem należy poradzić się lekarza. Co złagodzi objawy łuszczycowego zapalenia stawów? Środki naturalne ocet winny jabłkowy - stosuje się go w postaci okładów, ale nigdy na popękaną lub krwawiącą skórę; olejek z drzewa herbacianego - łagodzi stany zapalne, nie nadaje się jednak do skóry delikatnej i wrażliwej; owies - kąpiele z dodatkiem owsa łagodzą swędzenie łuszczycowych zmian na skórze; kurkuma - ma silne właściwości przeciwzapalne, a zawarte w niej alkaloidy mogą zmieniać ekspresję genów związanych z łuszczycowym zapaleniem stawów3. Sproszkowaną kurkumę można dodawać do wielu potraw; mahonia - działa przeciwbakteryjnie, przeciwutleniająco i immunosupresyjnie, czyli prowadzi do osłabienia odpowiedzi immunologicznej organizmu, co łagodzi objawy łuszczycy stawowej; skuteczny jest krem z wyciągiem z korzeni mahonii, jednak ze względu na zawartość silnie działających alkaloidów nadaje się wyłącznie do stosowania miejscowego; sole z Morza Martwego - dodaje się je do kąpieli, mają wszechstronne działanie, łagodzą stany zapalne i zmiany łuszczycowe na skórze4; aloes - stosuje się go wyłącznie miejscowo, w postaci żelu lub kremu; preparaty z wyciągiem z aloesu stosowane wewnętrznie nie wykazują skuteczności, a nawet mogą być niebezpieczne dla organizmu; olej rybi - poprawia kondycję zmienionych chorobowo stawów. Fizykoterapia masaże - wykonywane przez kompetentnego specjalistę mogą w znacznym stopniu złagodzić dolegliwości bólowe; akupunktura i akupresura - choć niektórzy chorzy utrzymują, że tego rodzaju zabiegi przynoszą im ulgę, to z wyjątkiem jednej publikacji lekarzy chińskich5 nie ma innych opracowań, które potwierdzałyby, że te metody są skuteczne; ciepłe kąpiele - łagodzą ból i stany napięcia, sprzyjają odprężeniu. Styl życia relaksacja - stosowanie aromaterapii i technik oddychania zmniejszających stres odgrywa istotną rolę, ponieważ prowadzi do usuwania stanów zapalnych w organizmie; nieobciążające ćwiczenia fizyczne - zalecane jest zwłaszcza praktykowanie jogi oraz tai-chi, ze względu na ich komponent psychiczny, umożliwiający wyciszenie organizmu; medytacja - pomaga osiągnąć stan odprężenia i relaksu, dzięki czemu organizm łatwiej sobie radzi ze stanami zapalnymi; odpowiednia ilość snu. A najważniejsza jest systematyczność i wytrwałość. Jak we wszystkim, czyż nie? Bibliografia Fitzgerald K. i wsp. 2012, Global Adv. Health Med. 1(4) Basiora A, Pietrzak A.,Chodorowska G., Łuszczycowe zapalenie stawów, Guphta i wsp. 2013, AAPS J. 15(1) Katz U. i wsp. 2012, Seminar. Arthritis Rheum. 40(2) Liao Liao 1992, Acupuncture Res. 17(4) Vinod Ch. 2010, Indian J. Dermat. 55(2) Thornburn i wsp. 2014, Immunity 40(6) Elkayam J. et al., Immediate and delayed effects of treatment at the Dead Sea in patients with psoriatic arthritis, Spis treści Łuszczycowe zapalenie stawów - podstawowe zalecenia Łuszczycowe zapalenie stawów - dieta Łuszczycowe zapalenie stawów - co łagodzi objawy? ARTYKUŁ UKAZAŁ SIĘ W: Holistic Health 2/2018
Specjalizuję się w diagnostyce i terapii chorób z zakresu reumatologii pacjentów dorosłych. Zapalenia stawów, w tym: reumatoidalne zapalenie stawów; łuszczycowe zapalenie stawów; zesztywniające zapalenie stawów; zapalenia stawów reaktywne (reakcja stawów na infekcje, maski nowotworowe).
Łuszczycowe zapalenie stawów jest zapalną chorobą stawów, współwystępującą z łuszczycą. Jakie objawy występują w łuszczycowym zapaleniu stawów? Jakie badania stosuje się w jego diagnostyce? Łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) jest chorobą zapalną stawów, zaliczaną do seronegatywnych spondyloartropatii zapalnych, współwystępującą z łuszczycą. Jego początek może poprzedzać pojawienie się zmian skórnych, wystąpić w tym samym czasie, co ich pierwsza manifestacja lub u osoby z rozpoznaną wcześniej łuszczycą. Na łuszczycowe zapalenie stawów, zależnie od źródeł, zapada od 6 do 42% chorych na łuszczycę. ŁZS – przyczyny Przyczyna choroby nie została dotychczas poznana. Na jej rozwój mają wpływ predyspozycja genetyczna, czynniki immunologiczne, a także czynniki środowiskowe. Pośród czynników ryzyka i czynników wyzwalających wymienia się: infekcje wirusowe i bakteryjne, urazy, silny stres, działanie niektórych leków (np. przeciwmalarycznych, beta-blokerów), działanie niektórych substancji chemicznych. Kto choruje na ŁZS i jak przebiega choroba? Na łuszczycowe zapalenie stawów chorują z podobną częstością zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Różnica pomiędzy płciami staje się widoczna w kontekście częstości występowania poszczególnych postaci choroby. Początek choroby zwykle występuje między 20. a 55. rokiem życia. Może on mieć charakter ostry, z nasilonymi objawami ogólnoustrojowymi, takimi jak gorączka i silnymi bólami stawów, lub łagodniejszy. Sama choroba ma przebieg rzutowo-remisyjny, co oznacza, że przebiega z okresami zaostrzeń i poprawy stanu chorego. Łuszczycowe zapalenie stawów występuje pod 5 postaciami: symetryczną wielostawową, która jest najczęstsza, zajmuje zwykle stawy nadgarstkowe, skokowe oraz stawy rąk i stóp; postać ta częściej występuje u kobiet; asymetryczną nielicznostawową, która zajmuje najczęściej stawy rąk i stóp (mniej niż 5); z zajęciem jedynie stawów międzypaliczkowych dalszych; postać częściej występująca u mężczyzn; osiową, w której zajęte są stawy kręgosłupa i stawy krzyżowo-biodrowe, również częstszą u mężczyzn; okaleczającą, w której dochodzi do zniekształceń w obrębie palców. Jakie objawy występują w ŁZS? Objawy łuszczycowego zapalenia stawów różnią się w zależności od postaci, na jaką choruje pacjent, a także od ciężkości przebiegu choroby. Zwykle jej nasilenie jest łagodne, może jednak, choć rzadko, przebiegać w sposób bardzo ciężki z licznymi zmianami w narządach innych niż stawy, skóra i paznokcie. Do najczęstszych objawów zalicza się: bóle, obrzęk i poranną sztywność stawów; bóle dolnego odcinka pleców, zmniejszenie ruchomości kręgosłupa; zapalenie przyczepów ścięgnistych do kości, manifestujące się bólem i zaczerwienieniem; łuszczycowe wykwity skórne o charakterze grudkowatym, o czerwonym zabarwieniu, pokryte łuskami o zabarwieniu srebrzystym, głównie w okolicach stawów łokciowych i kolanowych, szpary pośladkowej, na skórze tułowia i kończyn oraz na skórze owłosionej głowy; łuszczycowe zmiany na paznokciach – małe, punktowe wgłębienia na płytce paznokciowej; niekiedy jest to jedyny objaw łuszczycy u chorych z ŁZS; zapalenie palców z ich obrzękiem i zaczerwienieniem; zapalenie spojówek, błony naczyniowej, rzadziej innych struktur oka; niekiedy objawy kardiologiczne, np. zaburzenia przewodnictwa, zapalenie. Diagnostyka ŁZSW diagnostyce łuszczycowego zapalenia stawów kluczowe znaczenie ma ocena kliniczna zmian stawowych, pozastawowych i zmian łuszczycowych w obrębie skóry i paznokci. Obiektywizacji wyników oceny służą skale punktowe. Wśród badań dodatkowych stosuje się: badania laboratoryjne – ocena parametrów zapalnych, kwasu moczowego, badanie płynu stawowego, badania immunologiczne; RTG stawów obwodowych, krzyżowo-biodrowych i kręgosłupa; USG stawów; scyntygrafię kości; w przypadku podejrzenia zmian w układzie krążenia badanie echokardiograficzne. Leczenie ŁZSDobór terapii zależy od postaci ŁZS. Jest ona również wielokierunkowa, zarówno niefarmakologiczna, jak i farmakologiczna. Farmakoterapię zarówno w postaciach z zajęciem stawów obwodowych, jak i w przypadku zajęcia kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych zwykle rozpoczyna się od stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Kolejnym krokiem w pierwszej postaci są leki modyfikujące przebieg choroby, np. sulfasalazyna, a następnie leki biologiczne, natomiast w postaci osiowej są to leki biologiczne. W przypadku obecności nasilonych zmian skórnych konieczna jest terapia dermatologiczna oraz stosowanie odpowiednich farmaceutyków. Zmiany narządowe, np. w narządzie wzroku czy układzie krążenia wymagają specjalistycznego, dostosowanego leczenia. Pośród metod niefarmakologicznych największe znaczenie mają regularna aktywność fizyczna, rehabilitacja ruchowa oraz odpowiednio dobrane zabiegi z zakresu fizjoterapii. Niekiedy potrzebne jest także wsparcie psychologiczne. W niektórych przypadkach konieczne okazuje się przeprowadzenie ortopedycznych interwencji zabiegowych, choć z uwagi na zwykle łagodny przebieg choroby, nie jest to również:Bakteryjne zapalenia stawów – na czym polegają?
Diagnoza obejmuje proces eliminacji Aby zdiagnozować u Ciebie łuszczycowe zapalenie stawów, pracownicy służby zdrowia wykorzystują Twoją historię medyczną, badanie fizykalne oraz zdjęcia rentgenowskie lub inne badania obrazowe. Badania krwi i analizy mazi stawowej mogą pomóc wykluczyć inne rodzaje zapalenia stawów, takie jak dna moczanowa, reumatoidalne zapalenie stawów (RZS
Łuszczycowe zapalenie stawów Łuszczycowe zapalenie stawów to przewlekła choroba zapalna stawów o nieznanej etiologii. Występuje u około 5-30% osób chorych na łuszczycę. Choroba ta może przyjąć różnorodny przebieg ? od łagodnego do ciężkiego, objawiającego się nawet trwałym zniszczeniem stawów oraz niesprawnością. Mimo, iż do dnia dzisiejszego nie poznano dokładnej przyczyny występowania choroby, wskazano na pewne czynniki sprzyjające jej rozwojowi. Zalicza się do nich między innymi podatność genetyczną. Ustalono bowiem, że łuszczycowe zapalenie stawów występuje znacznie częściej w przypadku osób, których krewni chorują na łuszczycę lub łuszczycowe zapalenie stawów. Innymi czynnikami sprzyjającymi rozwojowi tej choroby są także zakażenia wirusowe, bakteryjne, stres oraz urazy mechaniczne. Do rozwoju choroby może doprowadzić ponadto stosowanie niektórych leków oraz substancji chemicznych. Wskazuje się tu przede wszystkim na leki przeciwmalaryczne oraz beta-blokery. Obraz kliniczny i przebieg choroby Łuszczycowe zapalenie stawów rozpoczyna się zazwyczaj pomiędzy 20. a 50. rokiem życia. Odnotowano również postać młodzieńczą choroby ? występującą pomiędzy 9. a 12. rokiem życia. U znacznej części chorych występują najpierw zmiany skórne, a dopiero później zmiany stawowe. Wyróżnia się różnego rodzaju zespoły objawowe towarzyszące tej chorobie, które mogą się często nakładać. Jednym z występujących objawów może być zapalenie stawów obwodowych. Dochodzi wówczas do zapalenia jednego, bądź też większej liczby stawów obwodowych. Zapalenie to charakteryzuje się przede wszystkim silnym bólem, obrzękiem oraz wyraźną sztywnością stawów, zwłaszcza nad ranem. Często dochodzi także do destrukcyjnych zmian w kościach nadgarstków. Łuszczycowe zapalenie stawów prowadzi ponadto do licznych zmian skórnych oraz zmian pojawiających się w obrębie paznokci. Wykwity łuszczycowe mogą pojawiać się na różnorodnych obszarach ciała, charakteryzując się też różnym nasileniem oraz przebiegiem. Zazwyczaj przyjmują one postać grudkową, uogólnioną lub krostkową. Pojedyncze zmiany skórne mogą występować na rękach i stopach, w okolicy pępka, na zewnętrznych narządach płciowych, a także na skórze owłosionej głowy. U około 80% osób chorych występują także łuszczycowe zmiany paznokci charakteryzujące się między innymi oddzielaniem się paznokcia oraz nadmiernym rogowaceniem. Choroba ta może przyjąć także postać osiową, objawiającą się niesymetrycznym zapaleniem stawów kręgosłupa oraz stawów krzyżowo-biodrowych. Stan ten charakteyzuje się zapalnym bólem pleców oraz ograniczeniem ruchomości w odcinku szyjnym, piersiowym lub lędźwiowym kręgosłupa. Łuszczycowe zapalenie stawów może objawiać się także zapaleniem palców. Proces zapalny obejmuje wówczas wszystkie stawy oraz pochewki ścięgien palca. Charakterystycze jest wtedy zaczerwienienie, ból i obrzęk palców. Inną, typową zmianą dla tej choroby jest także zapalenie przyczepów ścięgnistych, któremu towarzyszy silny ból oraz obrzęk. Do charakterystycznych objawów towarzyszących łuszczycowemu zapaleniu stawów zalicza się także: zapalenie błony naczyniowej oka, depresję, zaburzenia nastroju, czy wady zastawki aortalnej. Leczenie Leczenie łuszczycowego zapalenia stawów zmierza przede wszystkim ku długotrwałej optymalizacji jakości życia związanej ze zdrowiem pacjenta. Terapia dostosowywana jest do przeważających zmian chorobowych oraz ich nasilenia. Skuteczne leczenie tej choroby obejmuje przede wszystkim edukację, zarówno chorego, jak i jego rodziny, rehabilitację, farmakologię oraz leczenie ortopedyczne. Lekami pierwszego wyboru są niesteroidowe leki przeciwzapalne. Glikokortykosteroidy stosowane są dostawowo w ograniczonej postaci łuszczycowego zapalenia stawów. W niektórych przypadkach rozważa się ich ogólnoustrojowe stosowanie w najmniejszych skutecznych dawkach. W razie nieskuteczności niesteroidowych leków przeciwzapalnych oraz glikokortykosteroidów, zaleca się stosowanie leków modyfikujących przebieg choroby. Leczenie dostosowywane jest w wówczas do dominującej postaci choroby. Rokowanie Ciężki przebieg łuszczycowego zapalenia stawów, szczególnie z towarzyszącą mu postacią obwodową oraz osiową choroby, już po kilku latach prowadzi do znacznego zniekształcenia stawów oraz niesprawności. Źle rokująca jest postać wielostawowa choroby, czy niepowodzenie dotychczasowego leczenia. Łuszczycowe zapalenie stawów wiąże się ze znacznym upośledzeniem jakości życia, które może być nawet większe niż w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów. skóra łuszczyca łuszczycowe zapalenie stawów NEXT ARTICLE Infekcyjne zapalenie stawu 4 lutego 2014 - 10:23 PREVIOUS ARTICLE Reaktywne zapalenie stawów 29 stycznia 2014 - 10:25
Dna moczanowa objawia się on ostrym bólem stawów – najczęściej jednego stawu, czasami kilku oraz ogólnymi objawami stanu zapalnego, takimi jak osłabienie czy gorączka. Skóra wokół zajętego stawu jest zwykle zaczerwieniona, nadmiernie ucieplona i obrzęknięta. Napadom dny moczanowej nadano różne nazwy, w zależności od tego
Dna moczanowa (zwana też podagrą lub skazą moczanową) to dotkliwe zapalenie stawów o bolesnych objawach i gwałtownym przebiegu. Przeczytaj artykuł i przekonaj się, jak możesz się jej ustrzec lub radzić sobie z jej konsekwencjami. Czym jest skaza moczanowa? Dna moczanowa to choroba, która swoje korzenie ma w zachwianiach przemiany materii. Zaburzona gospodarka kwasowo-zasadowa organizmu prowadzi do wytworzenia się nadmiernych ilości kwasu moczowego. Gdy jest go za dużo, kwas zaczyna się krystalizować i odkładać w stawach w postaci, której nie potrafią wchłonąć białe ciałka krwi. Kryształki mogą uszkadzać tkanki i powodować bolesny stan zapalny. Choroba dotyka głównie mężczyzn w średnim i podeszłym wieku. U kobiet występuje rzadziej, najczęściej wśród pań po 65. Statystyki podają, że cierpi na nią ok. 2% społeczeństwa. Preparaty przeciwbólowe i na gorączkę Dna moczanowa – objawy Chorym i im bliskim choroba kojarzy się przede wszystkim z bolesnymi nawałnicami. Ból pojawia się nagle, przede wszystkim w nocy atakując stawy kończyny dolnej – głównie palucha, ale także staw skokowy i kolanowy – i górnej (nadgarstki i palce u rąk). Narastającym objawom ataku może towarzyszyć osłabienie i wzrost temperatury ciała. Zainfekowany staw robi się wrażliwy na dotyk, pojawia się obrzęk, napięcie i zaczerwienienie skóry. Atak może trwać od kilku do nawet kilkunastu dni po czym objawy się wycofują. Jeśli zostanie on zlekceważony, to kolejne uderzenia mogą okazać się jeszcze bardziej dotkliwe i przeniosą się na inne stawy. Niezależenie od napaści bólu, dna moczanowa rozwija się w organizmie – zwykle bezwiednie – przez całe lata nie dając jakichkolwiek objawów. Jedynym jej symptomem jest hiperurykemia, czyli podwyższone stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi, które może być zdiagnozowane w trakcie badania. Co wywołuje chorobę? Za zwiększenie stężenia kwasu moczowego w organizmie może odpowiadać niewydolna praca nerek. Inną przyczyną powstawania tego schorzenia jest niewłaściwa dieta. Powiedzenie „jesteś tym, co jesz”, jest w tym przypadku wyjątkowo aktualne. Nadwaga, otyłość, nadciśnienie, choroby serca, to wszystko czynniki, które wiążą się z niewłaściwym odżywianiem, a które mogą prowadzić do skazy moczanowej. Szkodliwe jest przede wszystkim jedzenie produktów zawierających duże dawki puryny – związku organicznego odpowiadającego za wytwarzanie kwasu moczowego. Do produktów bogatopurynowych zalicza się: mięso (cielęcina, wieprzowina, wołowina), szprotki, drożdże do pieczenia, drożdże piwne. Także i alkohol jest zaliczany do czynników wzmacniających możliwość wystąpienia podagry. Choroba ta może też pojawić się na tle genetycznym lub być spowodowana przebyciem innych ciężkich chorób, operacji lub odwodnienia. Z tym problemem często borykają się również osoby cierpiące na zespół Lescha-Nyhana. Leczenie dny moczanowej i dieta Dnę moczanową można leczyć farmakologicznie podając leki przeciwbólowe, przeciwzapalne lub farmaceutyki ograniczające wytwarzanie kwasu moczowego lub zwiększających jego wydalanie. Wszystko w zależności o etapu rozwoju choroby. Decyzję o tym, które leki zażywać, podejmuje reumatolog, pod opieką którego jest leczona podagra. W leczeniu skazy moczanowej kluczowe są dwie kwestie. Po pierwsze, nie można zlekceważyć pierwszego ataku bólu stawów. Nawet jeśli jego nasilenie po kilku dniach ustąpi, warto przedstawić sytuację lekarzowi. To może być dna moczanowa. Po drugie, należy zmienić swoje przyzwyczajenia żywieniowe. Dieta powinna być bogata w zielone warzywa, owoce i sery. Należy nimi zastąpić mięso i tłuszcze pochodzenia zwierzęcego. Nie zapominajmy także o ziołach działających moczopędnie – skrzyp polny, liście brzozy czy korzeń mniszka lekarskiego. Na bocznicę warto odstawić natomiast alkohol, piwo w szczególności. W cenie będzie wypijanie dużych ilości wody mineralnej lub innych niesłodzonych napojów (minimum 2 litry na dobę). Bezcenny będzie także ruch i aktywność fizyczna, które pomogą zredukować wagę i utrzymać jak najdłużej pełną ruchomość stawów. Dobre efekty daje również regularnie stosowana krioterapia.
. 669 226 28 670 281 563 381 291

dna moczanowa łuszczycowe zapalenie stawów